Gdy zespół pracujący w Scrumie kończy swój kolejny udany sprint, wszyscy są zadowoleni. Czy jeśli jest to dwudziesty taki przypadek z rzędu, to wszystko działa idealnie? A co, jeśli zespół właśnie zawalił kolejny, piąty sprint? Czym jest właściwie udany sprint i czy każda iteracja musi się kończyć sukcesem?
Czy twój zespół sprawdza w trakcie sprintu lub na początku retrospektywy realizację akcji z poprzedniego spotkania? Jak często pada podsumowanie “zupełnie o tym zapomniałem” lub “nie mieliśmy czasu, były ważniejsze sprawy”? Jeśli jest to częsty przypadek, warto zastanowić się, jak zwiększyć szansę na realizację usprawnień.
Z mojego punktu widzenia Retrospektywa Sprintu jest najważniejszym wydarzeniem w Scrumie. Daje ono zespołowi możliwość zatrzymania się na chwilę, przemyślenia ostatnich dokonań i wyciągnięcia wniosków na przyszłość. Domyka więc pętlę uczenia i umożliwia dostosowanie się do zmieniających warunków. Co jako prowadzący spotkanie możesz zrobić, aby retrospektywa była ciekawsza i bardziej owocna?
