Przez cały tydzień, od 18 do 23 listopada 2019, uczestniczyłem po raz drugi w międzynarodowej konferencji, której tematem przewodnim jest praca w zespołach rozproszonych. Podczas Remote Forever Summit 2019 mogłem posłuchać między innymi prelekcji takich ekspertów Agile jak Jurgen Appelo, Woody Zuill, Christopher Avery czy Johanna Rothman. Wziąłem udział w warsztatach i sesji Open Space. Teraz pewnie zastanawiacie się, ile to kosztowało, biorąc pod uwagę wejściówkę oraz koszty pobytu? Tu Was być może zaskoczę, bo uczestnictwo jest darmowe*, a jak na konferencję o pracy zdalnej przystało, we wszystkich sesjach brałem udział z własnego domu!
Czym jest Remote Forever Summit?
Na pomysł stworzenia konferencji, w której można uczestniczyć całkowicie zdalnie, wpadła Molood Ceccarelli, Agile Coach ze Szwecji. W swojej pracy jest szczególnie skupiona na wspieraniu zespołów rozproszonych. Jak twierdzi (a ja się z nią całkowicie zgadzam!), taki rodzaj pracy to już nie przyszłość, lecz teraźniejszość.
Jak to jest w Waszym przypadku? Czy Wasze zespoły są zawsze ulokowane w jednym miejscu? Mam tu na myśli wszystkich deweloperów, Product Ownera, stakeholderów, klientów oraz inne osoby, biorące udział w procesie. Okazuje się, że nawet jeśli członkowie zespołu deweloperskiego siedzą obok siebie, to często otoczenie, w którym pracujemy, jest rozproszone po całym świecie.
Praca to nie miejsce, lecz coś, co robimy.
Jurgen Appelo
Remote Forever Summit to sześciodniowa konferencja, każdego z nich odbywają się cztery prelekcje lub warsztaty trwające godzinę (14:00-18:45 polskiego czasu). W trakcie całej konferencji uczestnicy mogą się komunikować na Slacku, brać udział w sesjach networkingowych, Open Space i panelu dyskusyjnym, o czym napiszę później. Pełna agenda jest dostępna na stronie Remote Forever Summit.
Prelekcje
Wszystkie prelekcje w tym roku zostały nagrane i były odtwarzane zgodnie z agendą. Miały one formę prezentacji, w wielu przypadkach kończyły się wywiadem prowadzonym przez Molood. Po sesjach lub w ich trakcie prelegenci odpowiadali na pytania uczestników na Slacku.
Część gości jest dobrze znana w świecie agile, jak na przykład Johanna Rothman, Woody Zuill (ojciec Mob Programming), Jurgen Appelo czy Christopher Avery.
Warsztaty
Dla osób, które nie pracują na co dzień w zespołach choć trochę zdalnych, tutaj zaczyna się magia. Jak można zorganizować warsztat w grupie osób rozproszonych po całym świecie? Wystarczy odpowiednie podejście oraz narzędzia.
Aktywni uczestnicy warsztatów komunikowali się przy pomocy rozmowy wideo w aplikacji Zoom. W trakcie ćwiczeń wykorzystywaliśmy natomiast Mural – rodzaj rozbudowanej, wirtualnej tablicy. W niektórych przypadkach otrzymaliśmy przygotowane wcześniej szablony, do których dodawaliśmy swoje karteczki, mieliśmy możliwość ich organizacji, głosowania, itd.
W sumie w 2019 roku odbyły się cztery warsztaty:
- Wirtualna sesja Lightning Decision Jam
- Prezentacja sposobu na wirtualny networking z użyciem Remo
- Style komunikacyjne i ich wpływ na naszą pracę
- Na czym polega praca UX Designera
Panel dyskusyjny
W sobotę mieliśmy możliwość zadać dodatkowe pytania prelegentom. Każdy uczestnik mógł zgłosić swoje propozycje oraz zagłosować na pozostałe, dzięki czemu lista została posortowana. Sam panel dyskusyjny trwał półtorej godziny i był zorganizowany z wykorzystaniem Zoom.
Po tej sesji mogłem skreślić ze swojej listy rzeczy do zrobienia jeden element. Miałem możliwość osobiście zapytać Jurgena Appelo o to, dlaczego w jednej z firm, w której kiedyś pracował, wisiały przylepione do sufitu torebki z herbaty, o czym wspomina w swojej książce Management 3.0.
Networking
Podczas konferencji można rozmawiać z pozostałymi uczestnikami oraz prelegentami na Slacku. Dyskusje dotyczyły prelekcji oraz warsztatów, tematów związanych z byciem agile w rozproszonym środowisku lub zupełnie innych, niezwiązanych z konferencją.
W tym roku pojawiła się nowość – wirtualny networking z wykorzystaniem Remo. Narzędzie umożliwia rozmowy wideo, do których przyłączamy się, dosiadając się do wirtualnych stolików. Wystarczy kliknąć dwa razy na wybrane krzesło, aby zobaczyć “przebywające” w danym miejscu osoby i porozmawiać z nimi na jakiś interesujący temat. Oczywiście potrzebne będą do tego zarówno kamera jak i mikrofon.
Open Space
W poprzednim roku to był element, który ciekawił mnie najbardziej. Jak można zorganizować Open Space przez internet? Okazuje się, że bardzo prosto, jeśli zapewnimy właściwą moderację oraz narzędzia.
Rok temu był to Zoom, tym razem jednak korzystaliśmy tak jak w przypadku networkingu “po godzinach” z Remo. Zbieranie tematów zaczęło się już wcześniej, później ułożyliśmy je według ilości głosów. Następnie po kolei tematy były przypisywane do wirtualnych stolików, a ludzie “rozchodzili” się porozmawiać o wybranych zagadnieniach.
Zdalna sesja Open Space najbardziej według mnie otwiera oczy na możliwości, jakie ma praca zdalna. Trzeba tylko wiedzieć, jak ją dobrze zorganizować. W tym przypadku nie brakowało mi niczego, co daje spotkanie w fizycznym miejscu.
Dlaczego jednak zapłaciłem za konferencję?
Pozostaje jeszcze wyjaśnienie gwiazdki ze wstępu do artykułu, umieszczonej przy informacji o tym, że konferencja jest darmowa.
Każdy uczestnik Remote Forever Summit może oglądać sesje w momencie ich trwania. Wystarczy, że zarejestruje się całkowicie za darmo. Ja mimo wszystko postanowiłem zapłacić za konto premium (przed konferencją to koszt 197 USD pomniejszony o zniżki za ponowne uczestnictwo, 20% lub 30%). Dlaczego?
Uczestnicy premium mogą brać aktywnie udział w warsztatach (pozostali, tak samo jak prelekcje, tylko obserwują) oraz mają dostęp do nagrań wszystkich sesji. Jeśli więc nie dasz rady w którejś uczestniczyć, możesz ją zobaczyć później.
Dodatkowo otrzymasz bonusy od prelegentów, np. ich książki, dodatkowe materiały, artykuły, szablony użyte podczas warsztatów oraz zniżki na prowadzone przez nich kursy. W tym roku użytkownicy premium będą mogli uczestniczyć także w kursie Molood na temat pracy w zespołach rozproszonych (regularny koszt znacznie przewyższa cenę konta).
Podsumowanie
Uczestniczyłem w Remote Forever Summit po raz drugi. Ta konferencja w zeszłym roku zmieniła bardzo mocno moje podejście do pracy zdalnej. Przed edycją 2018 myślałem, że najlepszym sposobem na wydajną pracę jest kolokowany zespół, w środowisku rozproszonym jest to znacznie trudniejsze.
Wystarczyło 6 dni prelekcji, warsztatów i niezwykle ciekawych dyskusji aby moje podejście zupełnie się zmieniło. Praca zdalna jest po prostu inna i wymaga odpowiedniego podejścia, organizacji i narzędzi. To nie jest coś trudniejszego, tylko innego. Część rozwiązań znanych nam z fizycznego biura nie znajdzie tu zastosowania, czasem potrzebujemy użyć czegoś zupełnie nowego.
W tym roku moje nastawienia było już więc inne – czerpać wiedzę i miło spędzić czas z niezwykle otwartymi ludźmi z całego świata. Znowu się nie zawiodłem, ponownie była to jedna z ciekawszych konferencji, w jakich brałem udział. Dodatkowo w mojej głowie zaczyna się rodzić pewien pomysł, o którym na razie nie będę pisał.
Jeśli więc pracujesz ze zdalnymi zespołami (nie tylko w środowisku agile), powinna to być obowiązkowa pozycja na liście Twoich konferencji. Proponuję już teraz dodać przypomnienie na listopad 2020 i śledzić stronę oraz inne kanały komunikacyjne organizatorów. Ja na pewno będę chciał wziąć udział w kolejnej edycji, więc do zobaczenia!
Moja ocena: 5/5
Be First to Comment